Logo projektu DoradaUnia Europejska logo
Dłonie trzech osób dotykające się w geście wsparcia

Przeczytaj artykuł

Bullying – czym jest i jak sobie z nim radzić?

Nie jest tajemnicą, że wszyscy potrzebujemy akceptacji i przynależności. Ta chęć, aby gdzieś należeć, mieć „swoich ludzi”, być przyjętym przez innych, jest jednym z podstawowych elementów budowania tożsamości.

Nasza pewność siebie, sprawczość i poczucie bezpieczeństwa, już od najmłodszych lat kształtuje się i wzmacnia, dzięki byciu przyjętym przez rodziców, rodzinę i rówieśników. Wraz z dorastaniem, grupa staje się jednym z najważniejszych obszarów funkcjonowania człowieka – jest jego punktem odniesienia. Można powiedzieć, że potrzeba akceptacji jest jedną z tych, która niezmiennie towarzyszy nam przez całe życie, a jej ważność nie słabnie na przestrzeni lat. Za akceptacją i przynależnością idą też jednak ich przeciwieństwa: odrzucenie, wykluczenie, brak akceptacji, bycie innym, bycie różnym czy poczucie obcości. Synonimów dotyczących tego zagadnienia jest naprawdę wiele, tak jak wiele bólu niesie bycie wykluczonym i odrzuconym. Szczególnie dotkliwie doświadczamy ich wtedy, gdy staramy się być częścią jakiejś grupy, która z niewiadomego powodu nas nie akceptuje. Przyjrzyjmy się bliżej zagadnieniu wykluczenia z grupy.

Bullying to nic innego jak dręczenie czy prześladowanie, które ma na celu świadome zachowanie, prowadzące do zrobienia komuś przykrości czy krzywdy. Co więcej, jest to działanie powtarzające się, które uwzględnia nierównowagę sił, to znaczy że ofiara jest słabsza od grupy czy jednostki, która ją dręczy. Tego typu postępowanie jest zachowaniem agresywnym, pewną formą przemocy. To wszystkie te sytuacje, kiedy jakaś grupa „uwzięła się” na jedną osobę. Może ona mieć charakter słowny, emocjonalny, relacyjny czy fizyczny. O ile pierwsza i ostatnia forma jest jasna i przejawia się w formie bezpośredniego kontaktu, o tyle aspekty emocjonalny i relacyjny bywa dużo bardziej skomplikowany, przez co często bagatelizowany. Chodzi tu o wszystkie te sytuacje, kiedy osoba jest wykluczana poprzez ignorowanie, oziębłość emocjonalną, dystans. To te wszystkie momenty, w których ktoś w grupie traktowany jest jakby nie istniał, nie jest dopuszczany do kontaktu z poszczególnymi osobami w zespole.

Często występuje też manipulacja przyjaźniami, zabranianie rozmowy z daną osobą. Wszystkie formy bullyingu prowadzą do odrzucenia, które jest izolowaniem, marginalizowaniem społecznym. Warto wspomnieć, że za tematem wykluczenia idą też: piętnowanie, stygmatyzowanie, stereotypy oraz dyskryminacja. Wszystkie te pojęcia łączy gorsze traktowanie kogoś, odbieranie wartości i ocenianie jako innego.

Osoby dotknięte bullyingiem cierpią. Niezależnie, czy jest to na etapie szkoły, studiów, czy już w pracy zawodowej. Poczucie odrzucenia uderza w tożsamość, spójność, pewność siebie oraz poczucie bezpieczeństwa. Wpływa na sposób postrzegania siebie – aktywuje uczucie bezradności, wstydu, lęku czy bezwartościowości. Potęguje uczucie wyobcowania, a co za tym idzie samotności. Co więcej, skutki takiego traktowania mogą być długofalowe – spadek poczucia własnej wartości, lęk społeczny czy poczucie winy mogą trwać jeszcze na długo po ustaniu bullyingu. Większość z nas, na jakimś etapie swojego życia, mierzy się z poczuciem bycia innym, niepasującym, gorszym. Potrzeba bycia zaakceptowanym to wrażliwa tkanka, ukryta w każdym z nas. To ta cząstka, którą bardzo łatwo dotknąć. Dlaczego? Ponieważ mamy w sobie doświadczenie bycia niewystarczająco dobrym, nie takim, jakby inni oczekiwali, mamy w sobie doświadczenie porażki, a przede wszystkim znamy smak odrzucenia.

Kto stosuje bullying? Najogólniej mówiąc osoby, które same odreagowują swoje problemy. Kogo dotyka wykluczenie? Tak naprawdę, może spotkać każdego z nas. Powodem do odrzucenia dla osób, które stosują tego typu przemoc może być wszystko - to, że coś mamy lub, że czegoś nam brakuje, to jacy jesteśmy albo to jacy nie jesteśmy. Jest też grupa osób, która sama nie jest bezpośrednimi sprawcami bullying, ale bierze w nim udział poprzez niereagowanie, milczenie, stanie z boku. To często Ci, którzy czują w sobie wewnętrzny sprzeciw czy złość na to co się dzieje, ale ze strachu nie potrafią się przeciwstawić. Warto zauważyć, że wykluczenie to dynamiczny proces, w który bezpośrednio lub pośrednio zaangażowanych jest więcej osób.

Co robić, jeśli doświadczasz takiego traktowania? Przede wszystkim powiedz o tym komuś. Głównym następstwem bullyingu jest poczucie izolacji i osamotnienia. Możliwość zwrócenia się do kogoś, podzielnie się swoimi uczuciami, daje nam szansę na bycie zobaczonym i usłyszanym, a co za tym idzie, pozwala na bycie dostrzeżonym i zaopiekowanym. Ważną rolę mają też Ci, którzy w sytuacjach grupowej izolacji milczą, stojąc z boku. To właśnie oni mogą stać się osobami, które przerwą koło przemocy. Reaguj. Daj znać osobie, która doświadcza krzywd, że może na Ciebie liczyć. Wesprzyj, porozmawiaj, spędzaj czas. Stań w obronie wykluczanej osoby, konfrontując się w ten sposób ze sprawcą. Jeśli brakuje Ci odwagi, żeby samemu działać to zwróć się do kogoś, kto w twoim mniemaniu może pomóc.

Bullying jest zjawiskiem, które najsprawniej działa wtedy, kiedy jest „w podziemiu”, nie nazwane, ukryte. Ujawnienie mechanizmu wykluczania z grupy powoduje, że więcej osób może się zaangażować i przerwać tę sytuację. Co więcej, jest to sygnał dla ofiary, że nie jest sama – odizolowana od wszystkiego i wszystkich.

Bibliografia:

Amnesty International, Jak radzić sobie z bullyingiem i dyskryminacją w szkole?, 2016, [dostęp online 23.09.2020]: https://amnesty.org.pl/wp-content/uploads/2016/04/publikacja_amnesty_amnesty_sppc.pdf

Pilecka W., Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 2011.

Wojciszke B., Psychologia społeczna, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa, 2011.

Woynarowska B., Edukacja Zdrowotna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2012.

O autorce

mgr Marta Kogut-Lechowicz – psycholog i psychoterapeutka. Ukończyła psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz szkolenie psychoterapeutyczne w Ośrodku Psychoterapii Systemowej w Krakowie. Stażowała w różnych ośrodkach m.in. Zakładzie Terapii Rodzin i Psychosomatyki, Katedrze Psychoterapii UJ CM, a także pracowała m.in. w Ośrodku Interwencji Kryzysowej i Poradnictwa w Myślenicach oraz w Ośrodku Poradnictwa i Terapii Rodzin w Krakowie. Na co dzień pracuje indywidualnie, z rodzinami, a także z parami w prywatnej poradni Mind Center, a także ze studentami w ramach Studenckiego Ośrodka Wsparcia i Adaptacji Uniwersytetu Jagiellońskiego.